Catherine Duval is geen onbekende in de literatuur van spook/ en griezelverhalen. In 1970 debuteerde zij met de bundel 'De Bruiden van Lannismoore en andere macabere fantasieën'. Snel daarna volgden de bundels 'Beelden zonder spiegelbeeld' en 'Gezellen van de dood'.

Catherine Duval werd geboren in Rotterdam in de jaren '20. Haar grootvader bestudeerde de mystieke en occulte wetenschap. Op zesjarige leeftijd was zij al vertrouwd met geesten en geleidegeesten. De bevreemdende boeken van haar grootvader hadden een grote aantrekkingskracht op haar, zij snuffelde erin, zeer tegen de zin van haar ouders. Haar geloof in spoken is onwankelbaar, hoewel ze het bovennatuurlijke nooit heeft uitgedaagd.

In kritieken op haar vorige bundels werd haar werk vergeleken met dat van Edgar Allen Poe en Roald Dahl. Zelf vindt Catherine Duval meer verwantschap met Mary Webb en M.R.James.

Uit de verhalen van deze nieuwe bundel blijkt opnieuw het typische kenmerk van haar werk: zij kan schoonheid en tederheid plaatsen in de duistere wereld van demonen, zij kan ontroerende liefde schakeren met naakte gruwel.